سندروم آدل ؛‌ وقتی بی‌منطق و بیمارگونه عاشق می‌شویم

عاشق‌شدن حس‌وحال خوشی است. البته در طول تاریخ از سوی آدم‌های معمولی و روانشناسان تفسیرهای متفاوتی از آن شده است. ولی باید قبول کرد که حس‌ عاشقی شیرین است. چه این حس را بیماری بدانیم، شیفتگی و جنون تصورش کنیم و چه آن را ناشی از نوسانات هورمونی بدانیم، سالیان سال است که ما انسان‌ها را درگیر خود کرده است. اما اگر عشق از حالت عادی خارج شود، چه؟ اگر آن‌قدر شیفته کسی شویم که کنترل زندگی از دست‌هایمان بیرون بیاید، چه؟ باید قبول کرد که گاهی، روانمان در دوست‌داشتن آدمی دیگر هم مریض می‌شود و دچار اختلالات و سندروم‌هایی می‌شویم. برای نمونه سندروم آدل یکی از این مشکلات است که می‌خواهیم در مقاله پیش رویتان بیشتر درباره‌اش بگوییم.

سندروم آدل چیست؟

سندروم آدل عشقی بیمارگونه و توأم با وسواس نسبت به فردی دیگر است. این سندروم زمانی رخ می‌دهد که عشق به فردی دیگر از کنترل خارج می‌شود و حالتی بیمارگونه پیدا می‌کند. آن وقت است که حتی حالت کنترل‌کردن او و مراقبت بیش از حد از آن فرد را پیشه می‌کنید و همه فکروذکرتان معطوف به او می‌شود.

با پیشروی سندروم آدل، فرد مدعی عاشقی، وسواس شدیدی در دوست‌داشتن پیدا می‌کند و حتی حس مالکیت نسبت به عشقش در ذهن او به‌وجود می‌آید. شاید برایتان جالب باشد که نام سندروم آدل از زندگی دختر نویسنده معروف فرانسوی یعنی ویکتور هوگو برداشته شده است.

آدل هوگو؛ الهام‌بخش توجه به سندروم عشق بیمارگونه

آدل هوگو دختر ویکتور هوگو عاشق سربازی انگلیسی می‌شود که به‌هیچ عنوان آدم خاصی به‌شمار نمی‌رود. او نه چنان خوش‌سیماست که نظرها را جلب کند و نه هوش یا ویژگی شاخص دیگری دارد. اما آدل بی‌حدومرز عاشقش می‌شود. در ابتدا، حجم توجه بالای دختر ویکتور هوگو به این سرباز برای او خوشایند جلوه می‌کند ولی به‌مرور زمان، سرباز دختر را رها و با فردی دیگر ازدواج می‌کند.

آدل که در زندانی از تصورات اشتباه و توهمات عاشقانه اسیر شده است، ترک‌شدن از سوی سرباز را نمی‌پذیرد و حتی به دیگران می‌گوید که زندگی عاشقانه‌ای با این مرد داشته است. در نهایت، نشانه‌های جنون این عشق بیمارگونه چنان در آدل هوگو روبه زیادی می‌گذارد که مجبور می‌شوند او را در بیمارستانی روانی بستری کنند. او در بیمارستان می‌ماند و همان‌جا هم جان می‌سپارد.

دلایل ابتلا به اختلال آدل چیست؟

گفته می‌شود که دلیل و ریشه اصلی سندروم آدل به کودکی هر فرد بازمی‌گردد؛ کلیشه‌ای است؟ بله! این کلیشه‌ای به نظر می‌رسد که ریشه بسیاری از اختلالات روانی ما آدم‌ها به کودکی می‌رسد اما واقعیتی به‌شدت انکارناپذیر و مهم است. کودکی دوران مهمی است. سندروم آدل هم ناشی از بی‌مهری و بی‌توجهی‌دیدن از والدین است.

کودکانی که از سمت والدین حمایت نمی‌شوند و عشق کافی دریافت نمی‌کنند، خلأهای عاطفی متعددی در وجودشان بارور می‌شود. یکی از این خلأها می‌تواند موجبات ابتلا به اختلال عشق بیمارگونه را فراهم کند.

به جز این‌ها دلایل دیگری هم برای ابتلا به اختلال آدل نام برده می‌شود. برای مثال:

• سابقه مشکلات روانی مختلف در یک خانواده می‌تواند احتمال ابتلا به اختلال آدل را افزایش بدهد. برای مثال، اگر به‌طور ارثی در خانواده‌ها مشکلاتی نظیر اسکیزوفرنی و… وجود داشته باشد، امکان بروز مشکلات روانی دیگری هم تشدید می‌شود.
• گاهی‌اوقات، فقدان و از دست‌دادن عزیزی باعث می‌شود که فرد با مشاهده شباهت‌هایی میان او و فردی دیگر، شیفتگی پیدا کند و به‌طور بیمارگونه برای جبران غم عزیز از دست‌رفته‌اش به فرد مشابه عشق بورزد.
• افراد به‌شدت خجالتی و مردد هم می‌توانند داخل تله سندروم آدل بیافتند. این دسته از افراد هم در ارتباطات عاشقانه تجربه‌های محدود دارند. پس همیشه در ذهن خود شروع به ساخت فردی ایدئال در ذهن می‌کنند و بعد سعی دارند که مصداق واقعی آن فرد را پیدا کنند. معمولا مصداق واقعی پیدا نمی‌شود و آنها کسی را پیدا می‌کنند و ایدئال‌هایشان را به اشتباه به آن فرد نسبت می‌دهند و شیفتگی ساختگی را بیمارگونه تجربه می‌کنند.

علائم و عواقب سندروم آدل چیست؟

شاید وجود نامی زنانه روی این سندروم، شما را به این فکر وادارد که فقط خانم‌ها دچار سندروم آدل می‌شوند؛ اما این‌طور نیست. مردان هم به این اختلال دچرا می‌شوند اما معمولا نرخ ابتلایشان کمتر از زنان است. نشانه‌ها و عواقب ابتلا برای مردان و زنان مشابه به نظر می‌رسد:

• فرد مبتلا معمولا تمرکز و توجه خود را نسبت به اطراف از دست می‌دهد و چنان درگیر عشق می‌شود که دیگر نمی‌فهمد چه اتفاقاتی در اطرافش در حال وقوع هستند.
• کاهش اشتها و بی‌خوابی هم از دیگر علائم و عواقب ابتلا به سندروم آدل هستند.
• خلق‌وخوی فرد مبتلا به سندروم آدل هم مدام دچار تغییر می‌شود. برای مثال، گاهی شاد و سرخوش است و گاهی ناامید و غم‌دار.
• فرد مبتلا دیگر نمی‌تواند در جهان واقعیت‌ها زندگی کند و اشیا و آدم‌های اطراف را واقعی نمی‌بیند و در برزخی از اوهام به زندگی ادامه می‌دهد.
• انزوای اجتماعی هم از نشانه‌ها و عوارض اختلال عشق بیمارگونه هستند.
• میل به خودکشی هم در چنین افرادی بعید نیست.
• مصرف الکل و مواد مخدر و بی‌توجهی به خود هم از نتایج سندروم آدل است.

پیشنهاد میکنیم این مقاله را بخوانید: اختلال آلیس در سرزمین عجایب

درمان سندروم آدل چگونه است؟

سندروم آدل مانند عاشق‌شدن معمولی نیست. دیده‌اید که گاهی، عشق‌وعاشقی با گذر زمان از یادمان می‌رود؟ اما درباره آدل این‌طور نیست. فرد مبتلا به سندروم مدام شیفتگی وسواس‌گونه بیشتری پیدا می‌کند. برای درمان این مشکل نیاز به مراجعه به روانشناسان متخصص وجود دارد.

مبتلایان به این سندروم چند مشکل روانی توأم دارند: دوری از واقعیت، وسواس و توهم. بنابراین، باید نزد روانشناس بروند تا با در نظرگرفتن شرایط روحی و روانی‌شان برای آنها داروهای مناسب و درمان‌های درست تجویز کند.

در آخر

تا به حال درباره چنین سندرومی چیزی شنیده بودید؟ قبول دارید که روان آدمی به‌شدت پیچیده است و می‌تواند به شکل‌های مختلف دچار مشکل شود؟ قبول دارید که مفاهیمی مانند عشق و تملک یا دوستداری و تصاحب چقدر پیچیده‌اند؟ ریشه مشکلات مختلف روانی می‌توانند به تربیت و کودکی ما آدم‌ها بازگردند. برای همین، اگر بناست که از یک کودک مراقبت کنیم، نیاز به در نظرگرفتن ابعاد روحی او در زمینه‌های مختلف داریم. کودک نابه‌سامانِ امروز می‌تواند بزرگسال پرمساله آینده باشد.

یادتان نرود که سندروم آدل با عشق‌وعاشقی شدید متفاوت است و جنبه‌های مریض‌واری دارد که نیاز به پیگیری و درمان آنها وجود دارد.

برگرفته از: https://www.cbtcognitivebehavioraltherapy.com و https://yikigai.com/