وقتی به متون روان شناسی نگاه میکنیم بین شکست عاطفی و سوگ برای مرگ عزیز مشابهت هایی میبینیم، اما چرا تمرکزم در شباهت بیشتر شکست عاطفی و سوگ فرزند است تا سوگ برای والدین یا برادرخواهر!
وقتی با افرادی که شکست عاطفی خوردند، صحبت می کنیم، این جمله را زیاد می شنویم، که انگار بخشی از وجودم را پارتنرم با خودش برده است. انگار آخر دنیاست و همه چیز تمام شده مخصوصا اگر انتظار چنین شکستی را نداشته باشم.
و علاوه بر این، کلیه برنامه ریزی های روزانه ام بهم خورده است، دیگر وقتی گوشیم را بر میدارم نمیدانم با کی چت کنم، سرگشته شده ام، انگار توخودم گم شده ام!
از آن طرف سوگ فرزند را داریم، وقتی افراد، فرزندشون را از دست می دهند، نه تنها بخشی از وجودشون رو فرزند با خودش در خاک میبرد، بلکه برنامه اش را از دست می دهد.
مبنای زندگی اش را از دست می دهد، به عبارتی شبوروزش گم می شود، حالا در مرگ عزیزان دیگر مثل پدریامادر، هم بخشی از وجود فرد، با عزیزان از دست رفته به زیرخاک می رود، اما برنامه ریزی روزانه فرد مختل نمی شود، یا به عبارتی مبنای زندگی فرد ازش گرفته نمی شود.
راهکار گذر از شکست عاطفی
برای کاهش شدت درد جدایی برای این روزها، داشتن برنامه، و انجام آن حتی با بی حوصلگی کمک به تسهیل و تسریع این دوره می کند.
در کنار اون صحبت های خیالی با عکس و به کلام تبدیل کردن احساسات عمیق و درمیان گذاشتن آن به دیگران یا نامه خیالی نوشتن برای فرد از دست رفته (شکست عاطفی، سوگ فرزند، سوگ والد) کمک به تسهیل و تسریع این دوره می کند.
بهمن متین پور، دوره تخصصی دکتری روان شناسی بالینی
سامانه مشاوره آنلاین HiExpert
دیدگاه‌ها (0)