یکی از متداولترین سوالات در زمینه ی کودک، نوع و چگونگی تربیت وی و یا فرزند پروری میباشد. به نظر من به جای پاسخ به این سوال باید انواع شیوه های فرزندپروری را عنوان نمود، تا سوال کننده ضمن آشنایی با این شیوه ها و نتایج و عواقب آن در آینده ی کودک ،خود بتواند شیوه ی درست را انتخاب و آن را عملی نماید.
انواع شیوه های فرزندپروری
۱- فرزندپروری مقتدرانه
والدین مقتدر درخواستهای معقولی برای پختگی دارند و این درخواستها را با تعیین محدویتها و اصرار براینکه کودک باید از آنها تبعیت کند، به اجرا می گذارند.
در عین حال، آنها صمیمیت و محبت نشان میدهند، صبورانه به نقطه نظرات فرزندشان گوش می کنند، مشارکت در تصمیم گیریهای خانوادگی را تشویق می نمایند.در این شیوه حقوق والدین و فرزندان محترم شمرده می شود.
یافته ها و بررسیها نشان می دهد که فرزندان والدین مقتدر، بسیار خوب پرورش می یابند.
آنها شاد و سرحال هستند، در مسلط شدن بر تکالیف جدید، اعتماد به نفس داشته و مستقل هستند. این کودکان سوگیری جنسیتی کمتری دارند.
۲- فرزندپروری مستبدانه
والدینی که از سبک مستبدانه استفاده میکنند نیز متوقع هستند،ولی برای پیروی کردن آنچنان ارزش زیادی قائل هستند که فرزندانشان دوست ندارند از آن فرامین اطاعت کنند((همان کاری را که ازت خواستم انجام بده))نگرش این والدین است.
در نتیجه،چون آنها دارند فرزندانشان از دستورات بزرگترها،بی چون و چرا اطاعت کنند،کمتر به گفتگو با آنها می پردازند.اگر کودک اطاعت نکند،والدین مستبد به فشار و تنبیه متوسل خواهند شد.بررسیها نشان داده است ،کودکانی که دارای والدین مستبد، مضطرب، گوشه گیر و ناخشنود هستند. وقتی انها با همسالانشان تعامل می کنند، در صورت ناکامیبا خصومت واکنش نشان می دهند.
مخصوصا پسرها، خشن و سرپیچی بیشتری از خود نشان می دهند، دخترها نیز وابسته و بی علاقه به کند و کاو هستند و از انجام امور چالش برانگیز به علت کمبود اعتمادبه نفس خودداری می کنند.
۳- فرزندپروری منفعلانه
والدینی که از سبک منفعلانه استفاده می کنند، مهربان و پذیرا هستند،ولی متوقع نیستند و از اعمال هرگونه کنترل خودداری مینمایند.این والدین به فرزندان خود اجازه می دهند در هر سنی که هستند،خودشان تصمیم بگیرند، در حالی که،هنوز توانایی و مهارت لازم را کسب نکرده اند.
آنها می توانند هر وقت که خواستن غذا بخورند و بخوابند،تا هروقت که دوست داشتن تلویزیون تماشا کنند،آنها مجبور نیستند طرز رفتار خوب را بیاموزند و یا در انجام کارهای خانه کمک کنند. یافته ها نشان داده است که فرزندان اینگونه از والدین آسان گیر و منفعل،بسیار ناپخته هستند.آنها در کنترل کردن رفتارهایشان بسیارمشکل دارند و وقتی از آنها خواسته می شود که کاری را برخلاف تمایلاتشان بود،انجام دهند،اطاعت نکرده و تمرد می کردند.
آنها بسیار متوقع و وابسته به بزرگترها بودند و در مقایسه با کودکانی که والدین آنها کنترل بیشتری اعمال می کردند،در انجام تکالیف پیش دبستانی استقامت کمتری از خود نشان میدادند.رابطه ی بین تربیت منعلانه و رفتار وابسته،مخصوصا در پسران،نیرومند و آشکار بود.
۴- فرزندپروری غافلانه
در این شیوه والدین گویی برای خود در تربیت کودکان هیچ سهمی را در نظر نمیگیرند. این فرزندان دوران طفولیت خود را تحت نظارت پرستار سپری کرده و کمتر با والدین سروکار دارند.
این شیوه نیز دارای شباهتهای زیادی با فرزندپروری منفعلانه داشته، هر چند در این شیوه برخلاف شیوه قبلی فرزندان وابسته نیستند بلکه به دلیل دوری از والدین رفتارهای اجتنابی از خود بروز می دهند. فرزندان اینگونه والدین نیز معمولا گوشه گیر و از اعتماد به نفس بسیار کمی برخوردار خواهند بود.
حال با توضیحاتی که در بالا داده شد کاملا مشخص شد که بهترین سبک فرزندپروری و تربیت کودکان((سبک و شیوه ی فرزندپروری مقتدرانه)) می باشد.
تهیه شده توسط سید علی محمد صفایی
دیدگاهها (0)