تا به حال درباره اختلال دوقطبی چیزی شنیدهاید؟ این روزها به نظر میرسد که توجه به این عبارت بیشتر شده و بسامد استفاده از آن در میان عموم هم بالاتر رفته است. پس ضرورت دارد که درباره آن بیشتر بدانید. واقعیت این است که اختلال دوقطبی نوعی مشکل روانی است که طی آن، یک فرد دچار نوسانات خلقوخوی فراوان میشود. یعنی در لحظاتی افراد مبتلا به آن، حالت پرانرژی موقتی پیدا میکنند.
به این حالت شیدایی گفته میشود. اما این حالت ماندگار نیست و روی دیگری هم دارد. روی دیگر آن افسردگی است. یعنی شیدایی و افسردگی بهطور مقطعی در فرد مبتلا به اختلال ظاهر میشوند. در ادامه از این اختلال بیشتر خواهید خواند.
این حقایق را درباره اختلال دوقطبی بدانید
خوب چگونه بفهمیم اختلال دوقطبی داریم ….
اختلال دوقطبی مشکل کمیابی نیست. علائم این مشکل از حدود ۲۵ سالگی خود را نشان میدهند. این اختلال دارای عوارضی مانند افسردگی هم هست. این حالت در حدود دو هفته در افراد مبتلا بروز میکند و بعد وارد فاز شیدایی و سرخوشی میشوند. این فاز از اختلال به مدت طولانیتری باقی میماند.
زمانی که فرد مبتلا به اختلال دوقطبی در حالت شیدایی و سرخوشی قرار میگیرد، انرژی زیادی در خود احساس میکند و معمولا تمایل دارد که این سرخوشی و انرژی زیاد را به شکلی مصرف کند. در این موقعیتها، فرد تمایل دارد که انرژی خود را در برقراری روابط جنسی یا با مصرف مواد تخلیه نماید. البته واکنشهای دیگری هم از افراد مبتلا در این وضعیت سرخواهد زد.
اما زمانی که فرد در فاز افسردگی ناشی از این اختلال قرار میگیرد، دچار غمی عمیق میشود و ناامیدی وجودش را فرا میگیرد. کمبود انرژی، فکرکردن به خودکشی و بیعلاقگی به انجام فعالیتهای مختلف در کنار به هم خوردن نظم خواب از دیگر علائم اختلال دوقطبی در فاز افسردگی است. به هم خوردن خواب افراد میتواند به شکل خواب بیش از حد یا بیخوابی بروز کند.
این اختلال هم در مردان دیده میشود و هم در زنان. این اختلال حتی در کودکان هم بروز پیدا میکند. البته رسیدن به تشخیص آن در افراد کمسن و سال بسیار کار دشواری است و متخصصان و دانشمندان درباره دوقطبیشدن در کودکان هنوز در حال مطالعه و بررسیهای دقیق هستند.
اختلال دوقطبی انواع مختلفی دارد؟
اختلال دو قطبی انواع مختلفی دارد. این انواع و زیردستهها به شرح زیر هستند:
- اختلال دوقطبی نوع اول؛ در این نوع از اختلال یک یا چند دوره شیدایی وجود دارد. گاهیاوقات هم دوره افسردگی و نیمهشیدایی در این نوع دیده میشود.
- اختلال دوقطبی نوع دوم؛ در این نوع از اختلال یک یا چند دوره نیمهشیدایی و افسردگی وجود دارد اما دوره شیدایی در آن دیده نمیشود.
- اختلال خلق ادواری؛ در این نوع از اختلال دورههای نیمهشیدایی همراه با دورههایی از افسردگی ظاهر میشود.
- اختلال پیشرونده یا تناوب سریع؛ به افرادی که بیش از ۳ دوره از اختلال دوقطبی را در سال تجربه میکنند، مبتلایان به اختلال پیشرونده گفته میشود. کسانی که دچار اختلال تناوب سریع هستند، تغییرات شدیدی در خلقوخویشان وجود دارد.
دلایل بروز اختلال دوقطبی چیست؟
برای حل هر مشکلی باید به دنبال دلایل و ریشههای آن باشید. دلایل احتمالی بروز اختلال دوقطبی هم به شرح زیر است:
ژنتیک
اگر والدین شما یا خواهر و برادرتان به این اختلال دچار باشند، احتمال اینکه شما به آن مبتلا شوید، زیاد خواهد بود. البته بسیاری از افرادی که دچار این اختلال هستند، سابقه خانوادگی نداشتهاند و این موضوع به شکل ژنتیکی برایشان رخ نداده است. اما در صورت وجود افرادی که این مشکل را در خانوادهتان دارند، احتمال ابتلای شما هم بالا میرود.
مغز
برخی تغییرات و مشکلات در ساختار مغز هر فرد هم میتواند احتمال ابتلا به این اختلال را بالا ببرد. بنابراین، علاوه بر ژنتیک، ساختار و عملکرد مغز هم میتواند موجبات درگیرشدن به دوقطبیبودن را به وجود بیاورد.
عوامل محیطی
عوامل خارج از ژنتیک و ساختار مغزی هم میتوانند به بالاتررفتن احتمال ابتلا به اختلال دو قطبی دامن بزنند. برای مثال:
- قرارداشتن در معرض استرس شدید؛
- تجربه وقایع و اتفاقات ناگهانی ناگوار؛
- بیماریهای جسمانی.
این موارد هم درصد ابتلا به اختلال را در افراد مختلف بالا میبرند. ترکیبی از آنها در کنار هم میتواند احتمال پیوستن به افراد دوقطبی را در هر فرد بسیار زیاد کند.
درمان اختلال دوقطبی چیست؟
درمانهای متنوعی برای بهبود این اختلال وجود دارد. دارودرمانی، مشاوره و تغییردادن سبک زندگی میتواند به رفع اختلال دو قطبی کمک کند. تکلیف داروها و جلسات مشاوره که مشخص است. این دو درمان از طریق متخصصان پیش میرود. اما سبک زندگی به چه معناست و چطور میتواند دلیلی برای درمان اختلال دوقطبی باشد؟
گامهای سادهای برای درمان اختلال دوقطبی از طریق تغییر سبک زندگی در نظر گرفته میشود:
- ایجاد برنامهای منظم برای خواب و خوراک؛
- شناسایی زمانهایی که خلقوخو دچار نوسان میشود و کنترل آنها؛
- کمکگرفتن از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده برای همراهی بیمار در زمان تغییرات خلقوخو و کمک به پیگیری درمان.
در آخر
باید بدانید که این اختلال، مشکلی مزمن است. یعنی مبتلایان به آن باید با اختلال کنار بیایند. اما نه به این معنی که امکان شاد و راحت زیستن برای آنها وجود ندارد. درمانهای مختلف به فرد کمک میکند تا این اختلال تحت کنترل قرار بگیرد. برای اینکه مناسبترین درمان برای اختلال دو قطبی را پیدا کنید، نیاز به کمی صرف وقت و پشتکار دارید.
باید ببینید که از میان روشهای درمانی مختلف، کدامیک مناسبترند. بسیاری از مشکلات روانی و روحی با تلاش و انتخاب درمانهای مناسب قابلیت کنترل دارند. پس اگر خودتان یا اطرافیانتان به این اختلال دچار هستید، ناامید نشوید و نترسید، چون راههای بیشماری مقابل پایتان برای درمان دوقطبی وجود دارد.
برگرفته از : https://www.healthline.com
دیدگاهها (0)